به نام آنکه هستی ام از آن اوست .. به نام آنکه عرش پاسبان اوست .. به نام عشق .. به عشق او ، که عشق جاودانه در بهشت بی کران اوست .. به نام آنکه صاحب الزمان من کلید دار قبر بی نشان اوست .. به نام آنکه گریه های بی امان آسمان .. برای پیشواز فصل کوته خزان اوست .. به نام آن کسی که در میان برگ های زرد .. میان لحظه های درد .. همیشه نام دوست بر زبان اوست .. کسی که در حضور حضرت خدا .. تمام کائنات روضه خوان اوست .. به نام مادری که این بهار از جوانی اش .. به زیر بار قامت کمان اوست ..
به نام اوکه هستی ام از آن اوست
نام شاعرش را نمی دانم
