چند وقت پیش که من از خوبی های تو گفته بودم و از داشتنت اظهار رضایت کرده بودم یکی از خواهر زاده هایت گفته بود: «شک ندارم به خاطر خوبی های توئه که همه چیز خوبه و سر جاشه!»

ولی من ایمان دارم فقط مهربانی ها و صبوری ها و خوبی های توست که اوضاع را آرام نگه می دارد. خیلی وقت ها فکر می کنم اگر هر کس دیگری جای تو شریک زندگی ام بود، من این همه راضی نبودم. این همه آسودگی خیال نداشتم. این همه بد نبودم!. یعنی نمی توانستم این همه بد باشم. تو آن قدر خوبی که من هی بد و بد و بدتر می شوم...