اون تاريخچه رو نمي‌دونستم به طور دقيق ولي يه چيزايي يادم بود از اينکه دوست فاطمه‌اي. در مورد شوهرداري نه خيلي حرفي براي گفتن دارم و نه خيلي تمايلي براي نوشتن از اين موضوع. هم به اين دليل که خصوصي ميدونم مسئله رو و هم به اين دليل که همسرم وبلاگهام رو مي خونه و دوست ندارم فکر کنه همه‌چيز زندگي رو مي‌ريزم روي وبلاگ!.الحمدلله همسرم آدم صبور و مهرباني هست و اتفاقا من صبرم کمه و زود از کوره درمي‌رم. فکر کنم اون بايد بياد راه حل هايي که براي صبور کردن من به کار مي‌بره و دلم رو به دست مياره بنويسه!!! :)